"Гол санаагүйгээр хүн ч, үндэстэн ч оршин тогтнох боломжгүй юм. Харин дэлхий дээр ганцхан л гол санаа байдаг нь хүний сэтгэл санаа үхэшгүй мөнх байдаг тухай санаа юм."
Оросын сонгодог утга зохиол тус бүрийг эрдэмтэд дэлгэрэнгүй судлаж, агуулгыг нь үнэлээд нарийн ангилж, номын тавиурууд дээр өрчихсөн билээ. Эдгээр тавиурууд хэд хэдэн давхраас тогтох ба хамгийн дээд талын тавиур дээр "агуу" гэж нэрлэгдэх хүмүүсийн бүтээл байрладаг. Энд хэдхэн бүтээл л байгаа. Федор Михайлович Достоевский бол энэ тавиур дээр байрлах бүрэн эрхтэй зохиолчдын нэг юм.
Гэвч тэрээр энэ тавиур дээр үргэлж байсангүй. Тавин жилийн өмнө зөвлөлтийн утга зохиол судлаачид Достоевскийн бүтээлүүдийн дэлхийн түвшнийх гэдгийг хүлээн зөвшөөрөлгүйгээр түүнийг "хуучирсан", олон зүйлийг "ойлгодоггүй", жинхэнэ мөн чанарыг болон нийгмийн эволюцийн чиглэлийг авч үздэггүй зохиолчдын тоонд оруулсаар байв. Цаг хугацаа бүх зүйлийг зөв байранд нь оруулсан боловч Достоевскийн өвийг "дунд сургуулийн" музей хэлбэртэй болгосноор түүний уран сайхны ертөнцийн мөн чанарыг хүчтэй гажуудуулж, зохиолчийг музейн "үзмэр" болгосоор байна. Гэвч XXI зууны эхэнд ч гэсэн Достоевскийг мартаагүй л байгаа юм. Тэрээр олон зүйлийг зөгнөж, тааж, урьдчилан хэлсэн. Түүний зарим үгс гайхалтайгаар биелсэн ба бусад нь өөрийн цагаа хүлээсээр байна.
No comments:
Post a Comment